Op 18 mei is onze reis eindelijk begonnen.

Een geweldig afscheid eerst thuis op vrijdag en de dagen daarvoor en een steiger vol vrienden die ons een goede reis wensten bij ons vertrek. Met zoveel warmte om je heen vraag je je af waarom je gaat!

De wind is al weken Oost/Noordoost en ook nog behoorlijk hard, dus we hebben besloten binnendoor te gaan. Dat wil zeggen via rivieren en kanalen vanaf het Haringvliet naar het IJsselmeer, vervolgens via het IJsselmeer naar Harlingen en dan door Friesland en Groningen naar Delfzijl.

Ook van deze ‘motortocht’ genieten we, omdat je aardige steden en dorpen tegenkomt.

Onze eerste overnachting is in een klein haventje bij het centrum van Dordrecht, vervolgens na een dag varen via sluizen en bruggen in Oude wetering, een klein dorp in Zuid Holland.

In Haarlem bekijken we de stad, pikken een terrasje en gaan lekker eten.

Op de foto’s krijgen jullie een indruk van het toch wel fraaie landschap dat Nederland kent.

Durgerdam, tegen Amsterdam aan, lijkt een plaatsje waar de tijd heeft stil gestaan. We moeten het pontje om naar de overkant van de haven te gaan zelf bedienen. Onze dochter Ingrid en haar partner Eddy vinden Durgerdam nog zo dichtbij dat ze nog even op visite komen. Heel gezellig en relaxt allemaal. Arie en ik kijken in het clubhuis van de haven naar de finale van de Champions League.

Een hoop herinneringen aan vroegere vaartochten komen boven als we Enkhuizen en Makkum bezoeken. Leuke traditionele plaatsen.

Om de tocht door Friesland te bekorten besluiten we via de Waddenzee naar Harlingen te varen, een stadje waar ik (Hub) in vervlogen tijden nog als leraar wis- en natuurkunde heb gewerkt. Mijn ‘carrière’ in het onderwijs duurde overigens maar 5 jaar, daarna ben ik in ‘business’ gegaan, een betere bevrediging van mijn ongedurigheid. In elk geval heeft het me ook de mogelijkheid geboden eerder met pensioen te gaan.

Vanuit Harlingen zijn we via het centrum van Leeuwarden de Dokkumer Ee opgevaren. Na overnachtingen in twee schattige dorpjes Birdaard (een lintdorp langs het water met een nog actieve molen) en Zoutkamp (een vissersdorp), bereiken we een van onze meest favoriete steden, Groningen. Overigens worden we in Zoutkamp  door twee rasechte (bijna) Drents dialect sprekende radioreporters van Radio Drenthe geïnterviewd over onze beleefde avonturen met de boot. De uitzending op zondagochtend hebben we natuurlijk niet gehoord.

In Groningen besluiten we een extra nacht door te brengen. Sjoerd (de secretaris van onze vereniging) en Hella ontvangen ons gastvrij en we hebben een heerlijke avond  op het dakterras van hun mooie en aparte moderne stadswoning in het hartje van het centrum. Natuurlijk bezoeken we ook het museum voor de tentoonstelling over moderne Chinese kunst en genieten we van de terrasjes en een heerlijk diner.

De wind is nog steeds Oost, nu en dan windkracht 7. De voorspellingen zijn ook nog niet geweldig, maar het lijkt erop dat we op zaterdag 31 mei de tocht  van ongeveer 100 mijl (185 kilometer) door de Duitse Bocht kunnen maken. Dit zeegebied staat bekend om zijn meestal wat hardere winden en weinig tot geen echte vluchthavens.

Op donderdagavond 29/5 komen we op het Duitse Waddeneiland Borkum aan. Het eiland was in het verleden welvarend vanwege de marinebasis, maar is tegenwoordig een klein beetje verlopen. Tegenwoordig tracht men het hoofd boven water te houden met toerisme voor wat oudere mensen (‘kuuroord’). We maken een tocht naar het plaatsje met de lokale trein (er is er maar één met twee halteplaatsen……).

Het is mooi weer, warm. Overigens hebben we dat  tot nu toe nog bijna elke dag gehad.

Zaterdag 31/5 komen de voorspellingen inderdaad uit, een redelijke wind in de goede richting, en vertrekken we om 4 uur ’s ochtends naar Cuxhaven aan het begin van de Elbe. Een reis van 17,5 uur. Op de Elbe moet je echt de stroom mee hebben, want die kan tot ongeveer 4 knopen (7 km/u) oplopen. Een zeilboot van onze grootte kan bij gunstige wind maximaal zo’n 7-8 knopen halen, dus voorwaar wel iets waar je op moet letten. We kunnen de tijdsplanning uitstekend halen, een vermoeiend dagje, maar bevredigend omdat deze hobbel bij de heersende winden genomen is. Tot op vandaag (5/6) is er geen andere gelegenheid geweest.

Op zondag slapen we iets langer en gaan aan het einde van de ochtend naar Brunsbüttel aan het begin van het Noord-Oostzeekanaal. We varen die dag ook nog driekwart van het kanaal. Het is erg warm en we genieten van het toch wel mooie kanaal. De grote zeeschepen varen op een tiental meters naast ons, maar mogen gelukkig niet harder dan 10 knopen varen. Alle bruggen zijn 35 meter hoog, dus geen enkel probleem voor onze masten van bijna 18 meter. Dat spaart tijd.

Op maandag arriveren we na een kort stuk varen in Kiel, een bruisende studentenstad en havenplaats. Hoofdstad van het zeilen in Duitsland.

Dinsdag nemen we de trein naar Hamburg. Hub heeft namelijk de zeekaarten voor Noord Zweden, Finland en Estland besteld en we zouden die afhalen. Totale afhandeling per internet durfden we niet aan, vanwege het tijdverlies als iets niet in orde is en tevens wil je toch ook wel even weten of de kilo’s papier voor bijna 500 euro per boot wel bedrukt zijn……..

Hamburg is een mooie, rijke stad. Veel uitstekend onderhouden oudere en statige gebouwen. Ook gezellig vanwege de vele terrasjes. We maken er een lekker dagje uit van, maar krijgen later op de dag enorme onweersbuien en regen op ons hoofd.

Teruggekomen in Kiel blijkt het daar de hele dag warm en droog geweest te zijn.

Met betrekking tot de wind is het een saai verhaal: de volgende dag Oost 7, dus we blijven.

Ons oorspronkelijke doel, het Noord Duitse schiereiland Fehmarn, is op donderdag 5 juni niet haalbaar en er wordt na een heerlijke zeiltocht met een windkrachtje 5 aangelegd op het  Deense eiland Aero. Op dit eiland vind je alle stereotiepe vakwerkhuisjes van eeuwen oud, zoals we die van plaatjes kennen. In vorige vakanties, zelfs met de kinderen en onze vorige boot, zijn we hier eerder geweest. De tijd staat een beetje stil en alles ademt een gemoedelijke gastvrijheid. Vorig jaar hebben we met zijn vieren het golvende, met veel akkers en klaprozen bedekte eiland per fiets verkend.

Na aankomst op het eiland hebben we met zijn allen wel even moeten lachen om een beetje ellende bij Arie en Nelleke aan boord: in diverse kastjes, achter de banken en onder de vloer was het één grote schuimmassa…na wat zoeken bleek het dopje van een fles afwasmiddel los te zijn. Met een beetje water onder de vloer (weten nog niet waarom) en de toch wel soms heftig schommelende boot tijdens de tocht , is minstens een kwart van de boot extra schoon geworden! Volgende keer gooien we ook de vuile was onder de vloer.

Voor morgen 6 juni staat een tocht naar Fehmarn op het programma, maar daarover in het volgende verslag meer.