Dit verslag beschrijft onze tocht vanaf Helsinki tot en met Stockholm. De kaart kunnen jullie als eerste van de “foto’s” hiernaast vinden.
Het verslag heeft veel langer op zich laten wachten dan de bedoeling was. Was internet in Estland wijd verspreid, in Finland en Zweden is het zeer schaars.

Helsinki is een hele mooie stad. Veel zorg is er besteed aan alle gebouwen en de omgeving. De sfeer is prima. Het wint het echter niet van Tallinn (schoonheid) of Stockholm (zowel schoonheid als gezelligheid).
Veel gebouwen zijn opgetrokken in een neoclassicistische stijl (bijv. de Dom met zijn brede trappen) of Jugendstil stijl (vele appartementen en voornamelijk bankgebouwen). Ook is overduidelijk de Russische invloed uit het verleden aanwezig. Kortom een interessante mengelmoes van bouwstijlen, maar ook van mensen. Bij een van de vele havens is elke dag markt, waar heerlijke hapjes, groenten, fruit, vis en zelfs bontmutsen bij hoge zomertemperaturen worden verkocht. Het is erg gezellig om over de drukke markten en door de bijbehorende markthallen te slenteren. Er komen ook mensen vanaf nabij gelegen eilandjes met hun boot om hun waren te verkopen.
De Russische kerk ligt heel dominant vlak bij onze haven op een heuvel (rots) en is ook van binnen erg mooi. Een andere bijzonderheid is een kerk die in een rots is gebouwd, prachtig uitgevoerd, met mooie lichtinval en fraaie materialen.
Tijdens onze rondwandelingen ontdekken we ook een officiële wasplaats voor vloerkleden (de bekende Scandinavische geweven tapijten), houten stellage op rotsen aan het water, wassen met zeewater, compleet met wringer en droogrekken…in de stad….
We genieten van alle moois, een erg goed restaurant en van een koel biertje of wijntje op het terras van een prachtig “thee”huis. Elke dag in juli treden hier jazzmuzikanten op. Een genot!
Naast het aangename, weet ik ook na wat rondbellen een leverancier voor een nieuwe wc-pomp te vinden. Het is op een nabijgelegen eiland, maar gelukkig per bus bereikbaar. De montage gaat vrij vlot.

Na 3 dagen Helsinki begint op 11 juli onze tocht langs de Finse kust, de Scheren en de Åland eilanden, de groep eilanden tussen Finland en Zweden. Wat het eerste opvalt, is de leegte en de enorme hoeveelheid bos. Natuurlijk ook de rotsen, inhammetjes en hier en daar een vakantiehuisje. Finland heeft maar 5 miljoen inwoners op een oppervlakte van ongeveer 7x (geschat) Nederland. 15% van de bevolking woont in Helsinki en een paar andere ‘grote’ steden nemen nog eens 20% voor hun rekening….kortom de rest van het land is leeg, met naar vermeld in de boekjes ongeveer 180.000 (!) meren en dezelfde hoeveelheid eilandjes…… Rust en een fantastische vaaromgeving is dan ook ons deel en je (in ieder geval ik) smult van het feit dat je af en toe een mens ziet!
Van het Fins is niets te maken, maar gelukkig wordt bijna alles ook in het Zweeds vermeld en de meeste mensen spreken Engels.
Arthur Kleinjan geniet een dag of twee mee van het varen tussen de Scheren. We overnachten in het natuurhaventje Dragsviken, waar de plaatselijke winkel tevens restaurant en havenkantoor is en in het plaatsje Inkoo verlaat Arthur ons weer om per bus via het vliegveld van Helsinki huiswaarts te keren. In Inkoo wordt in elk geval de telefoon van Hub van een zekere dood gered……mijn pijp viel in het water (ik rook alleen nog op de boot) en bij een poging tot redding donderde ikzelf van de steiger, maar kon me gelukkig als een aap met handen en voeten aan een horizontaal lager gelegen balk vastgrijpen …Nelleke en Arie hebben mij, maar zeker mijn telefoon gered!
Veel van de dorpjes bestaan uit een paar huizen, alle aan de bosrand of in het bos gelegen, een haventje met een paar ligplaatsen (meest motorbootjes omdat het net als bij ons de fiets hun vervoermiddel is), een aanlegplaats voor de veerboot en een winkeltje annex eettentje annex ontmoetingspunt. Bij de wandelingen door de bossen kom je wilde aardbeien, bessen en vooral een zeer grote verscheidenheid aan mossen tegen. Het is echt prachtig en puur natuur. De vaarwegen leiden dicht langs rotsen, maar zijn uitstekend gemarkeerd. De foto’s trachten een sfeertekening te geven van de grote verscheidenheid van de omgeving en alle dingen om ons heen: mooie natuur, prachtige luchten, fantastische zonsondergangen. Dit alles bij erg mooi weer.
Aan de westkant van Finland ligt een immense hoeveelheid eilanden, waarvan een zeer groot deel onder natuurbeheer valt. De meeste zijn goed uitgerust met simpele basisvoorzieningen, geen water, geen electriciteit, om ervan te genieten en toch de natuur te sparen. Elektriciteit en water kom je niet zoveel tegen, omdat het extreem duur is deze voorzieningen op de kleine natuureilandjes te treffen. De Finse eilanden gaan ongemerkt over in wat de Åland eilanden heet (ook Fins, maar met een aparte status). Eilandjes die eruit springen zijn Jungfruskär (letterlijk ‘Maagdeneiland’), Sottunga en Rödhamn.
Jungfruskär is minder dan de helft van Schiermonnikoog, rots, veel hoogteverschillen en bos. Er wonen slechts een paar mensen permanent. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft het een rol gespeeld in het verdedigen van de hoofdvaarroutes naar Turku (West Finland). Op de foto is een kanon te zien dat half in een schuur gebouwd is. Ook was er een bunker in de rotsen. De steiger kan hooguit een boot of 10 hebben en er komen dagelijks (tijdens de zomer) ook wat mensen per veerboot om voornamelijk de planten te bestuderen. Er zijn een tiental privévakantiehuizen. Er heerst een fantastische rust.
Sottunga is een wat groter eiland behorend bij de Åland eilanden, waar meer (natuur)toerisme is en veel meer permanente bewoners (ongeveer 150). Het hoofddorp bestaat uit een bibliotheek, een winkel en een klein schooltje met een vijftal huizen. We fietsen over het eiland en Nelleke en Tineke genieten van een sauna. Ik sprak met een Finse die tijdens de vakantie 2x per dag met de kinderen de sauna inging en thuis minimaal 1x per dag……ze zocht de havens uit op het aanwezig zijn van een sauna…
Het eiland heeft een geheel houten kerkje (ook het dak was van gelaagde planken).
Bij het eerste avondlicht heeft de foto van wat huizen op Sottunga een surrealistisch aanzien.
Rödhamn, een paradijselijk, hoog, rotsachtig eiland aan de zuidkant van de Åland eilanden, heeft geen permanente bewoners. Gedurende de zomer wonen er een paar mensen. De gasthaven wordt 'gerund' door een Zweedse kunstenares en haar partner. Ze hebben in een traditioneel rood houten huisje een koffiehuis, bakken lekkere taarten en bezorgen verse broodjes op bestelling ’s ochtends aan boord. Ook kun je er vis kopen. In een ander huisje is de galerie met mooie aquarellen, die het eiland onder diverse weersomstandigheden en in diverse seizoenen weergeven. We maken wandelingen door de prachtige natuur op het kleine eiland en zien nog net een slang wegkruipen. Er is ook een klein museum over de functie van het eiland in het tijdperk vóór GPS en Decca, namelijk als een radiostation voor de navigatie van schepen. Ook hier zijn er heel wat schermutselingen geweest tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De Åland eilanden hebben een roerige geschiedenis. Ze zijn Russisch bezit geweest, vervolgens Zweeds en vanaf de onafhankelijkheid van Finland (uit Russische handen) in 1917 heeft Finland er aanspraak op gemaakt. Tegenwoordig zijn ze Fins, met een aparte status en is de voertaal Zweeds……. 
Het is een vakantieparadijs voor Zweden, Finnen en vele buitenlanders. De boten en cruiseschepen varen er af en aan, doorkruisen de routes tussen de eilanden, meest vanaf Stockholm naar Helsinki. Ze stoppen alle in Mariehamn, de hoofdstad. Zelf bezoeken we Mariehamn natuurlijk ook. Behalve de redelijk gezellige haven zijn wij echter niet gecharmeerd van dit stadje. De eilanden zijn veel mooier!

Op 23 juli verlaten we Finland en zeilen de 30 mijl naar Zweden.
Arholma is een prachtig eiland dat een baai heeft waar we twee dagen voor anker gaan. Er wordt gezwommen en met de bijboot gaan we naar de wal en struinen over het eiland. We bezoeken de galerie van een 80+ jaar oude baas in een schuur die uit de achttiende eeuw stamt. De man vindt het prachtig en vertelt uitgebreid in 20% Engels en de rest Zweeds wat hij allemaal gedaan heeft, over de kunstvoorwerpen (alle uit natuurlijke materialen; sieraden van allerlei natuurstenen; grotere voorwerpen van houtsnijwerk) en het leven op de eilanden. Op het eiland zijn geen auto’s, er is wel wat toerisme en een paar permanente inwoners. Aan de andere kant van het eiland is een ‘restaurantje’ met een heuse ronde houten dansvloer, waar elke zaterdag dansen is en zelfs een cursus Tango wordt gegeven…voor de paar vakantiegangers die op het eiland verblijven. We hebben een lunch op het terras op de rotsen en bezoeken ook het grote baken van het eiland. Ook hierin is een kunsttentoonstelling (je moet wat doen als je altijd op die eilanden woont!) en vanaf de bovenverdieping hebben we een prachtig uitzicht op de omliggende scheren en de route waarvandaan we binnengekomen zijn vanaf de Åland eilanden.
Vanuit Arholma bezoeken we het stadje Norrtälje. Dit stadje heeft hele mooie oude houten huizen, een riviertje dat door de stad loopt is verfraaid met verrassende kunstvoorwerpen, kortom aantrekkelijk, maar aan de andere kant hebben ze de sfeer verkracht door zeer rommelig modernere of ‘goedkope’ gebouwen neer te zetten die de sfeer bederven en niet passen. ’s Avonds genieten we op een buitenterras van een biertje en een uitstekend bluesconcert door drie jonge mensen.
Het prachtige weer blijft maar voortduren en we ankeren aan een rots bij Stor Asken, zwemmen en barbecueën. Het is heerlijk stil. Ook de volgende dagen ankeren we, eerst in Paradiset (inderdaad het Paradijs), wat echter heel erg druk door Zweden wordt bezocht. Zij liggen aan de rotsen en wij hebben een prachtig plekje midden in de baai uitgezocht. Tot slot ankeren we in de baai Hemviken bij het eiland Grinda. Het water is wel erg diep. We ankeren op een diepte van ongeveer 12 meter, maar een kleine 25 meter verder is de diepte nog 30-50 meter. Met de bijboot gaan we naar de wal en genieten in de avond bij nog steeds 25+ graden van een wijntje op een rotsterras. Er wordt gezwommen en Arie wordt nog belaagd door een zwaan die haar jongen verdedigt. Waternimfen in allerlei soorten en maten poseren voor de foto bij dit mooie weer.
Op 29 juli varen we naar het stadje Vaxholmen. Het is een erg leuke plaats en je hebt vanuit de haven een prachtig uitzicht over de eilanden eromheen. Op een zeer dichtbij gelegen eiland ligt een kasteel, dat druk door veerboten wordt bezocht. We zijn nu dicht in de buurt van Stockholm. Om tijd te besparen besluiten we de volgende dag met de veerboot naar Stockholm te gaan. Vorig jaar hebben we per slot van zaken al meer dan 5 dagen hier vertoefd. Persoonlijk blijft het voor mij de mooiste stad, die ik ken. Een geweldige sfeer, veel terrasjes, een prachtige oude binnenstad (Gamla Stan) met smalle gezellige straatjes en steegjes. Zeer veel mooie gebouwen en musea. Er zijn slechts een paar foto’s bijgevoegd. De skyline, Gamla Stan en een speciale “Change of the Guard”. Voor meer foto’s, zie het verslag van vorig jaar (of stuur een mailtje).
Er volgt over ongeveer 1 maand nog één verslag dat verhaalt over het slot van onze reis.

terug naar de 'hoofdpagina' of  terug naar de 'homepage'